34 jaar werkte ik in de klinische geestelijke gezondheidszorg als verpleegkundige, manager en organisatie- en beleidsadviseur.
Mijn beroepskeuze was voor een belangrijk deel ingegeven door het feit dat mijn ouders beiden ook begonnen waren als psychiatrisch verpleegkundige en elkaar in 1928 in ‘het gesticht’ ontmoetten.
Als zestienjarige stapte ik naïef en optimistisch deze vreemde wereld binnen, die mij merkwaardig genoeg heel vertrouwd voorkwam.
In retrospectief zie ik het als een belangrijke en schokkende initiatie in het universum van het lijden.
Dit lijden was open bloot, rauw en weerloos in tegenstelling tot het stille verdriet uit mijn familie waarvan ik pas later – mede door mijn eigen geschiedenis – de connectie met de psychiatrie zag.
Aan het eind van deze carrière, in 2002, studeerde ik af in de bedrijfskunde aan de Erasmus universiteit met een scriptie over de Geestelijke Gezondheidszorg in Nederland.
Hierna nam ik een ruime werkpauze, waarin ik de Argentijnse Tango leerde dansen en op pelgrimstocht ging ( te voet ) naar Santiago de Compostela.
In mijn persoonlijk leven reserveer ik ruimte voor mijn eigen ontwikkeling en verbetering van mijn kennis en vaardigheden. Ik houd vakliteratuur en verwante literatuur bij en blijf op vele gebieden van de wetenschap en de schone kunsten een leerling.
In 2008 publiceerde ik in eigen beheer “Het Tussenseizoen” een bundel met 33 gedichten. Een volgende bundel is in de maak. Op de eerste plaats doe ik mijn werk in aandacht of het nu schrijven of het begeleiden van opstellingen is.
Vanuit mijn hart zoek ik de verbinding met de ziel om oplossingen mogelijk te maken.